Naast de ingebouwde shops van het blaadje Nylon is er nóg een reden om Urban Outfitters eeuwige trouw te beloven: het Hello Kitty vinyl-poppetje. Oh. My. God!
Naast de Dunny’s, Be@rbricks en andere plastic designtoys is ook de Japanse kitten uitgebracht als verzamelobject en voorlopig enkel en alleen te koop bij Urban Outfitters.
Zoals dat meestal gaat bij designertoys, weet je niet welk poppetje je koopt. De Kitties zitten in zogenaamde ‘blind boxes’; ofwel hermetisch afgesloten kartonnen doosjes waar zelfs Peter R. de Vries nog niet uit op zou kunnen maken wat de inhoud is.
Als je dus – net als ik – specifiek verliefd wordt op de bruine Kitty met vogel in haar buik, de IJsco-Kitty en de koele grijsblauwe Kitty, wordt het kopen tot je een ons weegt of à la Sjakie & de Chocoladefabriek heul veul geluk hebben.

If I were a bell – Amel Larrieux

Ik ben altijd een Adidas-meisje geweest… De hoge Gwen Stefani-boksschoenen waar ik twee jaar lang naar gezocht heb (uiteindelijk gevonden in een mini-winkeltje in Oostende en toen uit pure wanhoop twee maten te groot aangeschaft – vanaf die tijd struikelend door het leven gegaan doordat ik de afstand tussen mijn voet en mijn obstakels niet goed meer in kon schatten), mijn everlasting love voor het Metro Attitude-model en nou ja – als Fafi met Adidas in zee gaat, kun je moeilijk meer anders, niet?
Het is pas sinds een jaar of anderhalf dat ik óók bekeerd ben tot het Nike-kamp. Ben ik toch nog ergens in mijn leven over dat Nike Air Max-trauma uit mijn pubertijd heengekomen (ik denk dat dat gebeurde toen ik op een festival was en twee stoere chicks op zwart-met-fluorroze-en-groene Air Max kicks rond zag lopen).
Er is in ieder geval één punt waarop Adidas het ruim wint van concurrent Nike, en dat is op store-gebied. Excusez moi, maar ik vind de Adidas Originals Store toch een veel inspirerender omgeving dan de Nike-winkels (al is het maar omdat ik er bijna een Fafi-lamp mee naar huis kreeg).
Tijdens mijn laatste struin-sessie door het Adidas-walhalla zag ik weer onwijs veel kleurrijke, geweldige sneakers. En ook in de Originals Store online is weer genoeg bekijks. Kijkt u even mee naar de nieuwe collectie?
Allereerst hebben we – ja hoor! – een rasechte Metro Attitude met vrolijke 70’s print. Daarnaast (en die kocht ik bijna, ware het niet dat ze 180 euries tellen. Dat gaat zelfs mij iets te ver…) de Sleek Top Ten High; een superleuk model met Pucci-achtige print. Op plaats 3 een kleiner zusje daarvan; de Top Ten Low Sleek Kimono.
Vervolgens hebben we daaronder de kleurrijke Silverstreak Low, de Missy Game 2 Mid (jawel, van Missy Elliott) en de Sleek Pro Model in glanzend blauw. Als daar niet wat voor u bijzit…

Guitar Love – Dena Deadly

Ik ben vier dagen in Antwerpen geweest en toch bij thuiskomst helemaal van de wereld. Geen zon, geen fijne terrasjes, geen hippe hotspots en geen scala aan hebberigmakende Franse bladen. Laat staan dat je omgeven wordt door geweldige winkeltjes zodra je voet buiten de deur zet.
Het lijkt wel alsof ik drie hele weken op de maan heb vertoeft en hier alles onveranderd is gebleven.
Toch was er één minpuntje aan Antwerpen: ik miste er de echte, goede streetwear. Nergens spotte ik must-have sneakers, fluo kids met kekke brillen & hippe shirtjes en wandelende (neon-)kleurexplosies. Nee, en Belgique is het allemaal wat ingetogener. Met als resultaat dat alle Vlamingen mij aan zaten te kijken alsof ik per ongeluk tegen een versgeverfde muur had staan leunen.
Ik moest het die dagen dan ook vooral doen met mijn recentelijk aangeschafte nummertje 10 van Sneaker Freaker Magazine met daarin een spread over Claw Money, één van mijn heldinnen. Ondertussen heimelijk verlangend naar mijn eigenste paar Claw-kicks die op dat moment thuis onder het bed vertoeften (de glimmend roze Nike’s en neonroze Allstars zijn toch beter lange-afstanden-material), herinnerde ik me opeens dat Claw één dezer maanden nóg een sneaker uit zou brengen, wederom in samenwerking met het merk met de swoosh.
Welnu, het toeval zou het toeval natuurlijk niet zijn als ik niet direct bij thuiskomst nieuws over de brandspankingnieuwe Claw-kicks voorgeschoteld zou krijgen… Afijn: de feauteaus zijn er al, de schoen zelf is nog niet losgelaten in de wondere wereld der sneakerfreakers. Voordat ik ‘m ook maar goed en wel gezien had, bekroop me even het paniekerige gevoel dat deze kicks misschien nog wel heulveul leuker zouden zijn dan mijn huidige paar Claws, maar ik denk dat ik er toch goed aan heb gedaan om toe te slaan tijdens ronde 1. Ofwel: bij de Blazer. De nieuwe Nike Vandal Hi’s zijn namelijk heftig – erg heftig. En hoewel we niet opkijken van een print- of kleurexplosie meer of minder, moet je waarschijnlijk wel heel creatief combineren met deze shoes in blauwpaarsgele, witgrijsbruinrode en geelpaarsblauwgroene variant.

Maar oordeelt u zelf. Dan houd ik u op de hoogte van de releasedatum.

Oooh de obstakels in het leven van een gadgetgirl! For example: hoe graag ik ook zou willen, ik mag van mezelf geen prullaria meer kopen. En onder prullaria verstaan we: het gros van de Hello Kitty-collectie van meneer Sanrio (al droeg ik laatst iedereen in mijn familie om vooral een Hello Kitty Happy Meal bij de Mac te nemen en het speeltje aan hun allerliefste nichtje ooit te doneren * wimpergeknipper * ) en dingen waar je niets meer mee kunt dan alleen maar neerzetten en naar kijken.
En ik kan u vertellen: het is een ware kwelling. Sometimes a girl needs prullaria. Omdat je er zo vrolijk van wordt, omdat het zo mooi is, of wat de reden dan ook moge zijn. Tijdens een zwak moment een paar weken geleden kocht ik zo in een Fafi Capsule Toy van circa 2003, waar ik plotseling tegenaan liep. Naast mijn bed staat nu een wulpse Fafinette met uitpuilende boobs en billen waar je u tegen zegt. Ik zie het maar als een kunst-investering.
Nu het volgende punt: herinnert u zich nog de Cardbox Boy waar ik ongeveer een jaar geleden over repte? Ook zo moeilijk te weerstaan. Maar nee, A) ik kan er he-le-maal niets mee en B) ik ben ook geen persoon voor een vitrinekast. En het wordt me nog moeilijker gemaakt: Mark James, godfather van de Cardboys, komt met een nieuw schepsel. Nu geen familie met mini-schoenendoosjes, maar met printercartridges. Jaja, kom er maar es op!
De gezellige Cardboy Cartridges zijn verkrijgbaar in roze, blauw, geel en zwart en zijn om de één of andere reden onweerstaanbaar cute. Het zal wel iets van doen hebben met hun lievige, ronde oogjes die roepen: "adopteer me!".
De Cardboy Cartridges zijn nog niet officieus uitgebracht, maar zullen zeer binnenkort naar de plaatselijke sneaker/toy/art-winkel getransporteerd worden.
Houd www.cardboy.tv in de gaten voor de datum waarop je jouw cartridge-troetel in huis kunt halen.

Hate on me – Jill Scott

Nu we dan toch helemaal in Miss Wax-sferen zitten…
Herinnert u zich het geweldige online magazine Modetrut.com nog? Wel, laten we zeggen dat die even in een fikse zomerslaap is gesukkeld. Mijn mede-trut J. en ik komen er simpelweg gewoon even niet aan toe om nu zo veel tijd en energie in ons internetblaadje te steken. Dus hebben we een zomerstop ingelast en laten we onze modehersentjes even rusten.
Nu wil het geval dat ik net voor de summerbreak nog driftig een acht pagina’s tellend interview met mevrouw Wax; de sieradenontwerpster uit L.A. heb zitten uitwerken. En u zult vast wel begrijpen dat ik en Miss Wax het héél zonde vinden dat daar nu niets mee gedaan wordt.
Daarom, la solution: we plaatsen ‘m gewoon op mijn weblog. Ja toch? De pagina’s zijn uiteraard een beetje te groot om in mijn blog te proppen, maar wanneer je op de afbeeldingen klikt opent zich – als bij toverslag – een real size versie. Enjoy…

Get it now – Amanda Blank

Een paar maanden geleden kreeg ik een mailtje van lezeres Lady P. met het bericht dat sieradenontwerpster Miss Wax naarstig op zoek was naar een Duits meisje dat op haar blog over haar geschreven had. Dat Duitse meisje bleek ondergetekende te zijn. Ik begon haast te dreigen met de Holocaust toen Lady P. schreef dat Miss Wax vereerd was en haar zelfs een fikse korting op haar bestelling had gegeven, omdat ze zo lief was geweest om mijn schrijfsels voor haar te vertalen. Niet veel later stond er een boodschap op mijn Myspace van Miss Wax herself: ‘LOVED the blog!! Thank you girl!" In een roes van faam stuurde ik Miss Wax een mailtje om haar weer te bedanken voor haar hartverwarmende reactie. Waarop ze meteen aanbood om een setje oorbellen voor me in elkaar te flansen en naar mijn deurmat te verschepen. Aan mijn oren hangen nu twee fly pieces of jewelry met stapels vinyl-platen erop.
Mijn Nieuwe Beste Vriendin en ik hebben nog steeds af en toe contact via het net. Bovendien krijg ik altijd de verse Miss Wax-nieuwtjes te lezen. Ziehier dan ook het laatste nieuws op Miss Wax-gebied: haar allereerste commercial. Let vooral even op de nieuwste sieraden die voorbijkomen, waaronder een kettinkje met Reebok Freestyle-sneaker en oorbellen met lipsticks, graffiticans en zonnebrillen. Pure eye-candy, zeg ik je.

What it look like – Spank Rock

OH MY FREAKING GOD; ging ik net even uit mijn dak toen ik ontdekte dat één van de heetste gympjes van dit moment – de RBK Freestyle schoen – online door jou persoonlijk kan worden gecustomized! Elk afzonderlijk – hemels – stukje leer kan worden voorzien van een ander (metallic) kleurtje, er zijn zijden veters én je kunt je eigen tekst achterop laten zetten. Is dat doowp of is dat doowp?
Maar, voordat je je panty afrolt en boven je hoofd rondzwaait; voorlopig is deze service alleen beschikbaar voor de inwoners van Amerika. Dammit (vooral leuk als je daar achterkomt als je net je eigen NEnz-schoen al gillend in je winkelmandje hebt gesmeten, ready for checkout) nog an toe!

Enniewee: het ontwerpen zelf is al heel leuk bij regenachtige zomerdagen (like these) en wie weet; als we met z’n allen veel bezoekjes uit Holland leveren aan Rbkcustom.com gaat er misschien wel een lampje branden bij de makers…

Hit That – M.I.A.

Hoewel mijn goudgele Fafi-Adidasjes eigenlijk nog staan te glimmen van nieuwheid, heb ik de sneakerjacht al weer voor geopend verklaard. Ik wil nieuwe kicks, en wel nu!
De search voor de felbegeerde Reebok Freestyle-schoentjes wil maar niet slagen, dus ondertussen houden we ook alle andere opties open. En de nieuwe sneaker die graffiti-artieste Claw Money (ik schreef eerder al eens over haar FABULOUS bombers) nu in samenwerking met Nike lanceert, is een mogelijke kanidaat voor de reserverol.
Naar verluidt is Claw de eerste vrouw die een sneaker voor Nike heeft ontworpen (dus hulde voor deze daad van feminisme!) en zal er nog een ontwerp volgen in oktober.
Maar voor nu leefde de femme fatale zich uit door haar beroemde klauwenprintje te plakken op de Nike Blazer die in drie kleurstellingen in de sneakertoko zal verschijnen: zwart op zwart, rood met wit en een witte sneaker met een geel-roze print. Laten we alleen wel hopen dat we deze wél in de Hollandse sneakerwinkel aan zullen treffen…

Love Song – Sara Bareilles

De laatste keer dat ik een paar skates aantrok, eindigde met een zomer lang op krukken rondstrompelen. Omdat een nest jonge muizen bezit had genomen van mijn eigen skeelers in de schuur (ze hadden de binnenschoen opgevreten en er kwam een lading hooi uitzetten waar de gemiddelde hooikoorts-patiënt een jaar lang high van is), leende ik de skates van vriendin L. Ik vond ze nog een beetje vreemd zitten, maar skatete dapper door waarop ik een maand later opeens tot de ontdekking kwam dat die gezwollen enkel ervoor zorgde dat ik eenmaal úit de bus geen stap meer kon verzetten. Je begrijpt: ik blijf de rest van mijn leven uit de buurt van die martelwerktuigen.

Maar omdat ik toch bijzonder graag in het hokje van ‘stoere, sportende meiden’ zou willen vallen (snelwinkelen en dansen in je onderbroek worden tot mijn grote spijt nog steeds niet erkend als échte sporten), ben ik toch naarstig op zoek naar een hobby zonder skates. O en zonder sneeuw, want die is koud. En dat werkt op mijn blaas. En dan zul je net zien dat ik bovenaan de skipiste sta en opeens heel nodig moet.

Nee, dan kies ik liever voor het skáteboard in plaats van het snowboard. Minstens zo stoer en geen last van eenzame hoogtes. Bovendien kun je er zo’n gezellig Chanel of Louis Vuitton-board uit de Spit-serie van Acapulco Gold voor aanschaffen…

$54.99 via Boundless NY

For you – Bilal

Ik weet niet wat dat is met al die sieradenontwerp(st)ers die opeens aan het zware geschut als bommen, granaten en machinegeweren gaan. Heeft dat iets te maken met de oorlogen in de wereld? Of is het gewoon een trend, zoals gitaren en bliksemflitsen dat ook waren? Hoe dan ook; wat mij pas over de streep trok om te gaan zitten kirren om de collectie van Bijules NYC was het – luister goed – zilveren gehoorapparaatje met de inscriptie ‘Listen’. Kortom: Miss Bijules , a.k.a. Jules Kim, dénkt ook om de hipheidsfactor van onze zusters met gehoorproblemen. Is dat fab of is dat fab?
Wat ook vellie nice is: het gouden ‘New Yorker’-kettinkje. En nou ja verder dus de wat geweldadiger ontwerpen als een kaakklem (?), zwaarden, bommen en handboeien. Niet voor de (glamour-)poes dus.

Check www.bijulesnyc.com voor meer info.

Creep – TLC