Toonde ik vorige week nog een matige blijk van interesse toen mijn broertje mij zijn nieuwe Sony PSP onder de neus schoof, nu wou ik dat ik zo’n ding had! Even voor de a-technici onder ons: de Sony PSP is een soort hele hippe Gameboy met een veel betere kwaliteit, waar je zelfs dvd’s op kunt kijken. Ongetwijfeld zal ik het ding met deze beknopte beschrijving wel weer tekort doen, maar ik behoor nou eenmaal tot die a-technici.
Addertje onder het gras is dan natuurlijk wel weer dat je die dvd’s in mini-formaat moet kopen. Want gewone passen er niet in.
Maar goed, Hollywood’s celebs zijn weer druk aan het werk gezet. Jaha. Zo hebben zij zich de afgelopen weken bezig gehouden met het ontwerpen van tasjes, speciaal voor die PSP. En kun je je zakcomputertje nu in een echte L.A.M.B.-, Missy Respect ME-, Anna Sui- of Lulu Guinness-creatie steken. Is dat even fijn? Kijk zelf maar:

De Lulu Guinness bag met leuk lipstick-sluitinkje en de tekst ‘Don’t forget your PSP’ aan de binnenkant

Gwen Stefani’s L.A.M.B. bag

Missy’s funky Adidas tasje

Anna Sui’s vlinderige geval

Oi! Gisteren was weer de aftrap van de boekenbeurs in de Jaarbeurshallen in Utrecht. En denk nu niet aan een stelletje onnozele boekenwurmen die met onderdrukte hysterie lang stoffige oude books schuifelen en helemaal uit hun panty gaan wanneer ze een Harry Mulisch aantreffen. No, that’s not the case, my friend. Natuurlijk kom je er wel geitenwollensokken-types tegen. En oude mensen die zes keer over je tenen rijden met hun boekenkarretjes. Maar toch is er niets mis met deze beurs. De boekenbeurs is namelijk cool. Supercool. Want al die geweldige chicklit-boekjes, waar je in de winkel minstens twintig euries voor neertelt, die zijn daar allemaal stuk-ken goedkoper. Jaja. En je komt er wat tegen hoor! Je kunt het zo gek niet bedenken! Zo scoorde ik de voorafgaande jaren bijvoorbeeld al Hello Kitty kaarten, Voodoo kits (leuke cadeautjes), kookboeken van Jamie en Nigella, ‘Drie zwarte rokjes’ van Anna Johnson, ‘De dollarprinses’ van Karyn Bosnak en ook gevoeliger literatuur zoals ‘In strijd met de waarheid’ van mijn favo drama-auteur: Jodi Picoult. En dat allemaal voor een prik. Je begrijpt, lang voordat ik gisteren weer los mocht, stond ik al te trappelen met mijn sneakers. En het werd weer een productief middagje boekjes browsen. Zo braken Rox en ik bijna door de geluidsbarrière van vreugde toen we een heuze Sex and the City box met het roze Kiss and Tell-boek tegenkwamen. “Wat geeft het dat ik de tweede (goedkopere) versie er al van heb?” dachten mijn shopgrage hersentjes. Kopen, kopen, kopen! Maar enige gilseconden later kwamen we erachter dat het om een Franse versie van het boek ging. En dat, nous ne comprends pas. Maarrrr natuurlijk was alleen de doos waarin het boek zich bevond al geweldig. Met van die roze glimmende lettertjes. Én er zat een mini adressenboekje in van roze (nep, niet rellen lieve dierenvrienden) kroko-leer. Alleen al voor die twee dingen zou ik de twee euro vijftig neergeteld hebben. En so i did. Onbegrijpelijk voor outsiders, maar een waardevolle schat voor SATC-fanatici.
Thuisgekomen bleek ook nog eens dat al mijn SATC-deeveedeetjes erinpassen. Who needs the real shoebox anyway? En ik spreek binnenkort vast vloeiend Frans.
Nog meer leuke koopjes waren bijvoorbeeld de Dirty Girl teeny take alongs-boxjes, waarvan ik er gelijk een paar als ‘dat-komt-vast-een-keer-van-pas’-cadeautjes voor mijn vriendinnen heb ingeslagen (girls, als jullie dit lezen; oefen dan maar vast op het verraste gezicht), the busy girl’s guide en nog een exemplaar voor mijn collectie van de Bad Girls Guides (de beste chicklit ever).
En aan het eind van de dag is het natuurlijk een kwestie van de schade optellen, vergelijken met het vooraf opgestelde budget, kijken welke boeken teruggaan op de ‘not-to-buy’-stapel en welke langs de kassa mee naar huis mogen. Waarna we de Jaarbeurs uitliepen met knalgele plastic zakken vol leesvoer. Dus, als jullie de komende dagen niets van mij horen, wees niet verwonderd. Ik ben de boeken ingedoken.

La musica: Breathe and stop – Q-tip

Bonita, Todd, Trendy Wendy en Jack the Nerd; je kent ze vast allemaal wel van de t-shirtjes van David & Goliath. Bonita van haar stoere soulsista uitspraken, zoals: “Bigger the fro, bigger the ho”, kleine Todd omdat hij nogal smelly schijnt te zijn, Trendy Wendy vanwege haar attitude waarmee ze mannen om haar vinger denkt te kunnen winden en Jack the Nerd vanwege zijn enorme dorkness, waarmee hij in de meest rampzalige situaties terechtkomt.
Al die leuke figuurtjes zijn nu ook in pluche uitgebracht. De verpakking waarin je ze krijgt, is een kartonnen versie van de befaamde D&G Stupid Factory (where boys are made). Ik heb Bonita & haar pluchen vriendjes nog niet in Nederland gesignaleerd, maar ze zijn wel online te spotten op www.davidandgoliath.com. Leuk hè?

La musica: Motel – Tweet

Tja. Het kan maar zo zijn dat je een onwijze bling-fan bent, maar dat het je simpelweg ontbreekt aan doekoe om je ice te kunnen flossen. En dat terwijl je diep vanbinnen een echte Missy Elliott, 50 Cent of Usher bent! Schande! Maar, niet getreurd. Want, zo dachten de makers van dit ‘Bling-Tattoo’-setje; mooi goud hoeft niet duur te zijn. Laat staan echt. Even stickeren geblazen, en niemand die merkt dat jouw jewels plakplaatjes zijn (?)! De prijs voor de meest originele opplak-tattoo gaat wat mij betreft overigens naar de gouden tandenstoker (heb ik iets gemist? Loopt heel rap-land tegenwoordig met gouden tandenstokers in den ‘bitch’spuwende mond?). Ja, heel realistisch allemaal. Next!

‘T is dat ik al een hi-la-rische sok voor mijn dierbare zilveren i-pod mini heb, anders had ik as we speak al in het vliegtuig richting het eerste de beste filiaal van Urban Outfitters in New York gezeten. En nu niet met van die slimme opmerkingen komen als: “dan kom je er midden in de nacht aan en zijn de winkels dicht”; alle redelijkheid verdwijnt als sneeuw voor de zon uit mijn bolle hoofdje wanneer ik iets spot van mijn gading. Ik gebruik zelfs termen als ‘van mijn gading’ van de opwinding, dat merk je wel. Bovendien; ik zou er wel iets op verzinnen. Maar goed, maak je niet ongerust, ik stap niet op het vliegtuig, want as told: ik heb al een funky i-podsok. Hotdamn, is dat even jammer, want deze i-podhoesjes zijn wel érrug leuk…

Toen vriend M. mij van de week vertelde dat hij een echte lowrider had gekocht, kon ik een hebzuchtige kreun niet onderdrukken. Het is waar, lowrider-bikes zijn een geheime obsessie van me. Net als choppers en die geweldige BMX-fietsjes waar Pharell en z’n vriendjes op rijden in de clip van N.E.R.D.’s Provider. Ik weet niet wat het is, maar als ik het glimmende staal en lage frame van die dingen zie, begin ik te watertanden. Ik zie mezelf al helemaal op zo’n ding door de straten van Nieuwegein cruisen. Of liever door de straten van New York, maar ja, we moeten natuurlijk wel reeël blijven. Toen ik vorige zomer dan ook in Fish & Chips was, de allerleukste winkel van Antwerpen, en de rijen vol shiny bikes zag, moest mijn vriendje me werkelijk wegrukken anders had ik er nu nog gestaan met het zweet in mijn handen. Of, zoals mijn wederhelft opmerkte, had ik het belachelijk grote bedrag naar het winkelmeisje gesmeten en was ik erop naar huis gefietst. Je begrijpt, toen ik van de week op internet een Shizzle-bike tegenkwam, was ik meteen verkocht. En geef nou zelf toe, ain’t it pretty? Dit is de diva deluxe versie, overigens. Tja, daar kan wat mij betreft geen bling bling tegenop.

Alsof tasjes, jurkjes, sieraden en alle andere dingen die het leven van een modemeisje draagbaar maken nog niet duur genoeg zijn, wordt er van ons verwacht dat wij al onze hard verdiende centen ook nog eens aan de nieuwste gadgets uitgeven. Nu zijn die nieuwe snufjes techniek nog niet zo’n straf, ik bedoel, hoe fijn is luisteren naar je i-podje wel niet, maar natuurlijk moeten er ook weer accessoires ingeslagen worden voor bij die handy gadgets. Menig modehuis zet de ontwerpers dan ook hard aan het designen om in te kunnen springen op deze nieuwe trend. En zagen we al fijne i-pod-tasjes van Prada, Dior en Kate Spade, Chanel is de eerste die een lijn met gadget-cases uitbrengt. Zo is er natuurlijk ook een Chanel i-pod-case, maar tevens een camera-tas en also een pochette, waarvan het nut mij niet geheel duidelijk is. Er even krom voor liggen is uiteraard noodzaak, maar dan is niet alleen jouw lijf, maar ook dat van je ipod/camera/hetgeen waar een pochette voor is, very fashionable.

Et voilà: de Chanel i-pod-case

Je kunt tegenwoordig écht niet meer over straat zonder een stukje Urban Vinyl in de broekzak. En ik heb het hier niet over een elpee van 50 Cent of zoiets dergelijks, neen, i’m talking bout toys. Een ware rage die – hoe kan het ook anders- is overgewaaid uit Japan, land der gadgets. Het meest populaire stukkie vinyl zijn de zogenaamde Be@rbricks; kleine, plastic beertjes in de meest uiteenlopende gedaanten. Er worden zelfs allerlei wedstrijden georganiseerd waarbij volwassen jongens thuis als een gek aan de slag gaan met de penselen of met hun Adobe Illustrator, om hun beertjes van zo cool mogelijke outfits te kunnen voorzien. Om maar niet te spreken van de speciale collector’s items die ervan op de markt zijn en voor prijzen als 224 dollar per stuk over de toonbank gaan. Ik zeg; meiden, ontwapen de Bearbrick-kunstenares in u!
Maar zonder gekkigheid: Urban Vinyl is gewoon hot. De ontwerpers van deze designer-toys zijn vaak afkomstig uit de graffiti-wereld en soms schijnen ze gemaakt te worden door video-kunstenaars.
Helemaal gewild zijn de zogenaamde ‘Blind Boxes’ die her en der verkrijgbaar zijn. Het is een gelimiteerde serie dozen waarvan je niet kunt zeggen welk Urban Vinyl-poppetje erin zit en die de harten van Vinyl-freaks versneld doet kloppen. Tja, iedereen heeft zo zijn hobby.
Om nou te zeggen dat ik echt heel wild word van de plastic Be@rbricks, nee. Maar ik geef toe, er zijn erg grappig beschilderde exemplaren op de markt. Speciaal voor jullie, lieve lezers, photoshopte ik een gezellig groepje Urban Vinyl-dolls aan elkaar. En owja, die Pharell-Icecream-schoen, die hoort er eigenlijk niet bij, maar was te onweerstaanbaar om links te laten liggen. I think i rest my case.

1. Floaty Bear Thingy; trek aan zijn staartje en Floaty Bear begint zo hysterisch te lachen dat hij werkelijk over de vloer stuitert. 2. Clackle keychains; de Clackles zien er schattig uit, maar leven in de duivelse gedachten van de DevilRobots. 3. IceCream Sneakers ; de eerste editie speciaal voor ladies (juich!) van Pharell’s sneakerlijn. Deze schoen is voorzien van gouden naamplaatjes. 4. Bearbrick doll; item uit een gelimiteerde oplage. 5. Kill Bill 2 Be@rbrick; met Kill-bill tattoo op de borst. Very, very limited edition. 6. Fafi Girls Complete Figure; tja, hoe kan ik ze vergeten? De hot looking plastic mama’s van ons aller dierbaar Fafi. 7. DevilRobot Character: Miffy; Marshmallow (?) figuurtje dat naar aardbeienmelk schijnt te ruiken…

De plaatjes zijn allemaal van KidRobot.com

Ik kwam net langs een site met the cutest thing ever! iloveyummythings.com heet ‘ie! Er zijn verschillende Yummy Chicks op te vinden die elk een eigen voorkeur hebben. Zo is er een lipglossloving chica, een pittige ‘I love being bad’-girl, een chocolate-lover, een badderbabe, twee gossipgirls en ga zo maar door. These are my favourites:

I love lipgloss because boys stick to it & I love my cat when he’s really snuggly

1. Bikerchick tee, 2. T-shirt van Emily The Strange met ‘Tune Out’- opdruk, 3. Kussen in de vorm van een radio die ook echt werkt als een radio, 4. Cute buttons, 5. Tas met afro-poppetjes, 6. Andy Warhol Fashion book.