
They’re mine… all miiiiine! Tja: het op één na laatste paar, dan ook nog in mijn (uitzonderlijke) maat én perfect matchend bij de grijze skinny jeans en mijn roze riempje (en overigens ook bij de rest van mijn garderobe). Bovendien waren ze in het echt nóg leuker dan op de uitgebreide serie aan feauteaus die ik iedere dag als in een soort dwangneurose zit te bewonderen. Je begrijpt: ik moest wel. Het was een teken van boven.
18 Comments