Category Archives: People who inspire me

People who inspire me: Essena Oneill

essena_oneill

Gisteren leerde ik een meisje kennen dat me niet meer heeft losgelaten. Online las ik over de – nu – 19-jarige Essena Oneill. Een ster aan het blogfront; iemand met meer dan een half miljoen volgers op Instagram, Youtube en aanverwante social media. Ze sleepte er een modellencarriere uit, mocht naar Los Angeles en verdiende bakken met geld, simpelweg met het posten van een foto op Instagram, waarbij ze een topje of een broek droeg van een sponsor. Daarvoor verdiende ze soms wel 2000 dollar per foto. Essena maakte de droom van heel veel jonge meisjes waar. Maar all that glitters is not gold, zo ontdekte Essena.

“Without realising, I’ve spent the majority of my teenage life being addicted to social media, social approval, social status and my physical appearance. Social media, especially how I used it, isn’t real. It’s a system based on social approval, likes, validation in views, success in followers. It’s perfectly orchestrated, self-absorbed judgement.”

Dus wat deed deze dappere Aussie? Ze doekte haar social media-accounts op en daarmee haar carrière als model. Ze heeft sommige foto’s op Instagram voorzien van een waarschuwing: dit was er voor nodig om dit shot te maken. Bovendien startte ze de website ‘Lets Be Game Changers‘ en probeert ze jongeren te inspireren om weer tot leven te komen en vanachter hun computer/smartphone/tablet vandaan te kruipen, om hun passies, dromen en idealen na te jagen in plaats van een leven dat draait om uiterlijk vertoon.

Essena schrijft op haar site: “The point is, I don’t have all the answers or solutions or ideas. But I do know this; I no longer want to spend hours and hours of my time scrolling, viewing and comparing myself to others. I want to do something, anything, something radical, something a little different. I want to use my imagination, my individual mind, my unique take on this world. I want to research more into stuff that truly matters. LET’S TALK ABOUT REAL STUFF AND REAL PEOPLE. LETS BE GAME CHANGERS.”

1509243_785638328157392_204790591639485841_n

Eerst keek ik een beetje sceptisch naar het filmpje van Essena, waarin ze vertelt wat er volgens haar mis is met social media. Want natúúrlijk wist ik dat het stukje dat mensen laten zien op social media van hun leven, niet hetzelfde is als hun echte leven. Dat er zoiets als Photoshop bestaat. En dat veel mensen uren bezig zijn om de perfecte Instagram-foto te maken. No need to be dramatic about it.

Ik wist het. En tóch betrap ik mezelf erop dat ik hele Pinterest-borden met onhaalbare droomwerelden creëer waar mooie mensen in figureren, plaatjes van mooie interieurs en mooie spullen aan mijn inspiratiemuur hang, acute FOMO krijg als ik op zaterdagavond op de bank hang in een onflatteus huispak en op Facebook zie wat voor leuke/spannende dingen mijn leeftijdsgenoten allemaal aan het doen zijn of wat een schijnbaar leuk leven mijn Instagram-vrienden hebben (en wat een leuke kleren). Ik wéét dat dat niet is waar het om gaat in het leven, en dat het maar een klein stukje is dat we te zien krijgen, vaak opgeleukt met een filtertje, en toch lijkt het soms alsof de hele wereld om ons heen zo is. Want iedereen doet het. Het is de wereld die we met z’n allen creëren en in stand houden. Ook ik. Misschien is het omdat ik jarenlang heb geschreven voor tienerbladen, maar ik maak me soms best zorgen om de generatie van jonge meisjes die nu opgroeit in een wereld vol selfies en perfecte plaatjes van perfecte mensen met een perfect figuur.

En juist daarom vond ik het heel verfrissend dat een jong meisje – iemand die waarschijnlijk nooit een leven zonder internet heeft gekend (als ik met generatiegenoten onder elkaar ben, verzuchten we weleens dat het ook fijn is dat we nog weten ‘hoe het vroeger was’, toen we nog konden ademhalen zonder smartphone op zak. Als je ‘m nu eens vergeet, voel je je net een oermens die aan de stand van de zon moet zien hoe laat het is/of je een jas aan moet en zo ja: welke/hoe je je plaats van bestemming moet vinden) – tot dit inzicht kwam en dat niet alleen déélt, maar ook besluit dat dat niet het leven is dat zij wil leiden. Dat er zo veel meer is in het leven dan avonden lang naar een scherm staren. Naar dingen die niet ‘echt’ zijn, notabene.

8811ff91dd22f5392704d7c77a219e04

Natuurlijk is er niks mis mee om af en toe een selfie te plaatsen, of om naar mooie plaatjes van mooie mensen in mooie kleren te kijken online, maar laten we niet vergeten dat schoonheid niet het hoogst haalbare is om na te streven in het leven. Er mooi uitzien, een waanzinnig mooi huis hebben, de perfecte foto’s op je social media hebben; het lijkt allemaal garant te staan voor geluk, maar dat is niet zo. Oma zei het al: geluk vind je niet in uiterlijkheden, noch in je social media-profiel. Geluk vind je om je heen, in de connectie met de mensen in je omgeving, in de dingen die je doet, de dromen die je hebt, de doelen die je nastreeft, je kloppende hart en je levenslust die je aanmoedigen om die dingen te doen die zorgen dat je het gevoel hebt dat vuurwerkpijlen de lucht in schieten, strijkorkesten aanzwellen en je overspoeld wordt door een warm, belachelijk lekker gevoel van levendigheid, liefde en dankbaarheid (en die momenten kennen we gelukkig allemaal).

Hieronder het filmpje waarin Essena vertelt waarom ze stopt met social media:

Ik hoop dat Essena veel jonge mensen gaat inspireren om het beste uit zichzelf te halen. En dat we straks een generatie van stoere, slimme meiden hebben die weten hoe ze hun hersens, hun talent en hun passie moeten gebruiken.

nenznet fb2

People who inspire me: Milou Neelen

011_milou_neelen

Een magisch talent dat ik altijd al heb willen hebben is goed kunnen tekenen. Ik kom daarentegen niet verder dan de Powerpuff Girls. Vol bewondering kijk ik dan ook naar het werk van Milou Neelen. Ik kwam haar toevallig op het spoor via Pinterest; waar ik me zat te verlekkeren aan de bloedmooie lingerie van mijn nieuwe obsessie, het lingeriemerk ‘Love Stories Intimates‘. Wat blijkt? Milou maakt de illustraties voor Love Stories. Op de truien, de ieniemienie onderbroekjes, de verpakkingen en zelfs de kaartjes. O, man daar kan ik blij van worden, zo’n heerlijke, tot in detail doorgevoerde sexy huisstijl. En toen kwam ik er ook achter dat ze tevens illustreert voor ELLE, Maison Scotch, en ANNA+NINA. Kortom: voor alles dat leuk is in dit leven.

In haar werk maakt ze graag onverwachte combinaties; zo mixt ze bijvoorbeeld de stijl van Andy Warhol met traditionele patronen uit Nepal. Ook draait ze haar hand niet op voor het beschilderen van een etalageruit (zie ANNA+NINA) of een muur. Héérlijk om je op een regenachtige dag allemaal aan te vergapen en door te laten inspireren.

002_milou_neelen

018_milou_neelen

016_milou_neelen

006_milou_neelen

021_milou_neelen

007_milou_neelen

008_milou_neelen

020_milou_neelen

heart-nenznetBekijk meer werk van Milou Neelen op www.milouneelen.com.

nenznet fb2

15 kick ass tips voor je carrière van stoere vrouwen

Inspirerende, wijze woorden over werk & carrière van vrouwen die een ontzettende #girlboss zijn!

Attentie, attentie, u mag de comfort-zone nu verlaten:

“If change doesn’t hurt a little, it’s not change. You have to go beyond where you’re comfortable, or you’re not progressing.”

– Aliza Licht (DKNY)

“Interrupt anxiety with gratitude.”

– Danielle Laporte

Kritiek, schmitiek:

“If you’re creating anything at all, it’s really dangerous to care about what people think.”

-Kristen Wiig

“Learn how to take criticism seriously, but not personally.”

-Hillary Clinton

Get up, stand up!

“So, my unsolicited advice to women in the workplace is this. When faced with sexism, or ageism, or lookism, or even really aggressive Buddhism, ask yourself the following question: “Is this person in between me and what I want to do?” If the answer is no, ignore it and move on. Your energy is better used doing your work and outpacing people that way. Then, when you’re in charge, don’t hire the people who were jerky to you.”

– Tina Fey

“Sticking up for ourselves in the same way we would for one of our friends is a hard but satisfying thing to do.”

– Amy Poehler

Over succes:

“Succes is liking yourself, liking what you do and liking how you do it.”

– Maya Angelou

“Ignore what other people are doing. It has no bearing on your existence or vision of the world.”

– Keri Smith

Foutje, bedankt:

“There are secret opportunities hidden in every failure.”

– Sophia Amoruso


Wees zelfverzekerd:

“MAKE STATEMENTS also applies to us women: Speak in statements instead of apologetic questions. No one wants to go to a doctor who says, “I’m going to be your surgeon? I’m here to talk to you about your procedure? I was first in my class at Johns Hopkins, so?” Make statements, with your actions and your voice.”

– Tina Fey

“Everything is figureoutable.”

– Marie Forleo

“Why the fuck not me? should be your motto.”

– Mindy Kaling

Your future is bright, babe:

“The greatest discovery of all time is that a person can change his future by merely changing his attitude.”

– Oprah Winfrey

“We are constantly being taught to see women as competition rather than people who need you and can make your life better. Make the mental leap and fuck the status quo! We are so much more powerful when we’re together.”

– Gala Darling

“Our entire culture – the internet, realty TV, even kid shows – is snarky and sarcastic. That attitude will kill you. If you are completely comfortable with who you are, you have no need to hate other people. I want to be the one who says ‘That’s cool you wore that hat. It’s great that you believe in that cause.’ You can’t have big ambitions if you are a small person. Be big! Be huge! Have a big, fat, floppy optimism about the future.”

– Caitlin Moran


Heb jij een favo quote die jou helpt bij je werk? Deel ‘m in de comments!

Caitlin Moran’s fantastische brief aan haar dochter (en aan alle dochters)

“The main thing is just to try to be nice. You already are – so lovely I burst, darling – and so I want you to hang on to that and never let it go. Keep slowly turning it up, like a dimmer switch, whenever you can. Just resolve to shine, constantly and steadily, like a warm lamp in the corner, and people will want to move towards you in order to feel happy, and to read things more clearly. You will be bright and constant in a world of dark and flux, and this will save you the anxiety of other, ultimately less satisfying things like ‘being cool’, ‘being more successful than everyone else’ and ‘being very thin’.”

De Britse auteur Caitlin Moran in haar fantastische letter to my daughter. Lees ‘m!


Maya Angelou

Ik heb vandaag maar vast omgedoopt tot vreemde-dingen-dag. Het begon met mijn ruitenwissers die tijdens een ritje door de stromende regen ineens midden op mijn voorruit stil bleven staan. Gevolg: ik kon niets zien, zowel door de ruitenwissers die in het midden van mijn raam omhoog stonden als door het hemelwater dat met bakken uit de hemel pleurde. Op goed geluk reed ik maar naar de garage (dank u, engeltje op mijn schouder!) waar mijn Nenzmobiel nu zeker tot volgende week moet staan, omdat Hemelvaartsdag voor de deur staat en de hele wereld dan (schijnbaar) stopt met draaien. Ondertussen was mijn lief met spoed met mijn schoonmoeder naar het ziekenhuis geweest voor allerlei testen en zat hij thuis net rustig bij te komen, toen hij gebeld werd dat mijn schoonmoeder nu weer met spoed naar de eerste hulp gebracht diende te worden. Liefst compleet met overlevingspakket, want de kans zit er dik in dat ze een nachtje moet blijven. Daarnaast bleek het land in rep en roer, want Waylon was zoek (jaja, ik leef ook mee met de dagelijkse achterklap), waardoor ik gelijk scenario’s door mijn hoofd zag flitsen van hem met die hoed, gekneveld en wel achterin de kofferbak van een auto (niet dat Waylon me nou zo dierbaar is, maar toch; het was op z’n minst merkwaardig nieuws te noemen). Terwijl ik een poging doe tot werken en ondertussen via Whatsapp de laatste ontwikkelingen rondom mijn schoonmoeder bij houd, ontvang ik net het nieuws dat Maya Angelou is overleden. Zucht. Een dame op een respectabele leeftijd, dat wel, maar o mèn, het stemt mij wel verdrietig. Vele wijze levenslessen leerde ik van (de quotes en boeken) van Maya. Over moed, zelfvertrouwen, liefde, succes en zoveel meer. Maar de mooiste les van Maya, de les die ooit de meeste indruk op mij maakte, is bovenstaande les. Want al mochten we die talloze wijsheden en levenslessen in de loop der tijd vergeten; Maya Angelou was en is onvergetelijk.

People who inspire me: Lena Dunham

Voor mij is Lena Dunham dé stem van mijn generatie. Al weet ik eigenlijk niet zeker of ik nog wel tot de generatie van Lena Dunham behoor, gezien ik onlangs de leeftijd van dertig heb behaald (insert krassende vioolmuziek…). Maar goed, ik vóel me nog wel een beetje alsof ik tot die generatie behoor van jongvolwassenen; twenty-somethings die hoog opgeleid zijn en klaar zijn om de wereld te veroveren… om er vervolgens achter te komen dat ze nergens aan de bak komen (meest gehoorde reden: ’te weinig ervaring’. Wel, duh, we beginnen net!), niet zo goed weten wat het nou echtechtécht is wat ze willen doen of wie ze zijn en in een existentiele crisis/quarterlife crisis belanden. In de serie GIRLS, die is bedacht en geschreven door Lena (en waarin ze zelf de rol van Hannah Horvath vertolkt) hebben alle personages last van die dodelijke – of op z’n minst onhandige – combinatie van rusteloosheid, onbegrensde ambitie, onzekerheid en egoïsme. Welkom bij generatie Y, hier is uw goodiebag!

In haar voorwoord in de Amerikaanse Vogue bejubelt hoofdredacteur Anna Wintour Lena Dunham om haar “willingness to put herself into the most unflattering situations and depictions of herself without a hint of embarrassment.” Anna en ik zijn het over veel dingen oneens, maar bij het lezen van deze zin had ik mijn Cosmopolitan-glas met de hare willen klinken. Ze slaat hier namelijk de spijker op z’n kop. Dit is wat ik zo geweldig vind aan GIRLS en waarom ik Lena zo dankbaar ben: ze probeert geen perfecte plaatjes te creëren, ze camoufleert niet, maar ze laat dingen zien zoals ze zijn. Het voelt echt. Dat geldt voor alles: de personages (die vaak verre van likeable gedrag vertonen), hun chaotische levens, de appartementen waar ze in wonen, de inrichting, hun kleding en make-up…  Dit zijn geen perfect gestylede meiden met een modellenuiterlijk die het droomleven leiden waar velen alleen maar van kunnen dromen. Dit zijn meiden net als wij.

En dan hebben we natuurlijk nog hét meestbesproken onderwerp als het over GIRLS gaat: het naakt. Want Lena laat alles zien. Zo was er één aflevering waarin ze bijna 30 minuten lang in een gehaakt hemd (zonder beha eronder) rondliep door New York. Maar ook het gemak waarin ze in een scène waarvoor naakt niet per se nodig lijkt, zich uit- en aankleedt, is verfrissend. Meestal worden naakte lichamen in Hollywood sensueel in beeld gebracht met veel sfeerbelichting en een halve liter bronzing crème. Lena zegt daarover: “Ik wil dat mensen zich – zelfs als ze zich storen aan bepaalde momenten – gesterkt en genormaliseerd voelen door de sex in de show.

In een artikel over Lena in dezelfde Vogue als hierboven beschreven, portretteren collega’s en familieleden Lena bovendien als iemand die héél hard werkt. Ze schrijft, regisseert en produceert GIRLS en speelt daarin ook nog eens de hoofdrol, schreef diverse essays voor The New Yorker en werkt tussendoor aan een documentaire. En o ja, ze heeft ook nog even een boek geschreven met haar memoires, getiteld ‘Not That Kind of Girl’, dat in de herfst van 2014 uitkomt. Ik kan niet wachten.

Lena bij David Letterman:

En, voor als je nog niet kijkt, een kleine introductie in de wereld van GIRLS, seizoen 3:

Mooie foto’s: Tifamade in Kinfolk Magazine

Misschien heb je al eens van Kinfolk Magazine gehoord. Dit tijdschrift; afkomstig uit Canada, staat bekend om haar mooie fotografie en achtergrondverhalen, gemaakt met het grootste oog voor design en detail. Het wordt gedrukt op dik papier en het straalt – doormiddel van fotografie en vormgeving – een soort rust uit. Het voelt daardoor niet zozeer als een blad waar je even snel doorheen bladert; het is meer een boek in de vorm van een tijdschrift. De nummers zijn ook zo tijdloos dat je ze lang kunt bewaren om terug te lezen.

Kinfolk Magazine is in Nederland o.a. te koop bij Restored en Athenaeum, en online kun je natuurlijk ook (gratis) meegenieten van de mooie fotografie en bijzondere reportages van het blad. Zo stuitte ik op een interview met Tifamade: het meisje op de zalmroze fiets dat huisgemaakte sandwiches bezorgt in Parijs – op wie ik een klein beetje verkikkerd ben geraakt omdat ze het ultieme voorbeeld is van ‘Do what you love‘ (net als mijn vriendin Natalia trouwens!). De foto’s geven je niet alleen letterlijk een kijkje in de keuken van Tiffany (zo’n écht piepklein, typisch Parijs keukentje) maar ook een mooi sfeerbeeld van Parijs. Kortom: even verlekkerd naar kijken en bij wegdromen dus.

Voor meer info over Tifamade, kijk hier. Meer weten van Kinfolk Magazine? Klik hier.

De Willy Wonka van de macarons: Adriano Zumbo

Wat ik zo verdomd fantastisch vind aan macarons – behalve dan dat ik zielshemeltjegelukkig word van hun snoeperige kleurschakeringen en dat ze zo geweldig bij mijn outfits passen (ja zo leeghoofdig ben ik nou: dat ik het leuk vind dat de kleur van de macaron die ik eet -KIJK IK BEN ÉÉN MET DE KUNST! – ook nog eens past bij de kleuren die ik aanheb. En bij mijn nagellak), is dat er zoveel geconcentreerde smaak in één koekje kan zitten. Ja, dan moet je natuurlijk niet de flauwe macaron-misbaksels eten die als wild onkruid op de gekste plaatsen opduiken, maar de echte met bloed, zweet & tranen gebakken creaties van patissiers die weten waar ze mee bezig zijn.

Zo ben ik altijd blij als ik bij Josephine – mijn favoriete macaron-dealer in Utrecht waar ze de macarons van Tout uit Amsterdam verkopen – de tomaten-basilicum-macarons weer zie liggen. Ik ga dan ook ’t liefst niet voor framboos en chocolade (maar vanille dan wel weer, want aan een écht goede vanille-macaron herken je een vakman), maar voor de gekke smaken die ertussen liggen. Als er een gefrituurde-kip-macaron zou zijn, zou ik ‘m direct proberen. En die blijkt te bestaan, want Adriano Zumbo heeft er een recept voor bedacht.

Vandaag dwaalde ik via Google af naar Zumbo-land waar ik een klein kijkje in het brein van deze patissier heb mogen nemen. En laat me je vertellen: de vent is knettergek. Van het geniale soort. Je hebt hem misschien weleens gezien in de Australische Masterchef, waar hij de kandidaten de stuipen op het lijf joeg door ze de meest waanzinnige beeldhouwwerken te laten namaken. De aflevering waarin hij ze opdroeg een gigantisch peperkoekhuis na te bootsen is legendarisch.

Je kunt je voorstellen dat zo’n man zijn hand niet omdraait voor een paar macarons. Daar gaat hij dan ook compleet mee uit zijn panty door ze uit te voeren in de meest bizarre smaken. Hij noemt ze zelfs ‘Zumbarons’! Ik geloof dat er wel 62 verschillende zijn. Wat dacht je van een biermacaron? Duck pancake? Eucalyptus? Fried chicken? Gin & tonic? Kimchi? Japanese mayo? Kalamata olives? Musk? Passionfruit & yoghurt? Pork belly? Satay? Ik bedoel maar. Met zijn twee (kook)boeken ‘Zumbo’ en ‘Zumbarons’ daagt hij je uit om ze na te maken. Ik denk niet dat ik het aandurf, immers: ware kunst moet je niet willen reproduceren. Daar moet je gewoon van genieten. Op naar Australië dus, naar zijn nieuwste bloedmooie conceptstore The Star

Foto van de macaron-smaken eerlijk gejat van Pretty Pretty Yum Yum. Foto van de macarons eerlijk gejat van Crunchy tiger.