Category Archives: Must-visit

NEnz’s New York Hotspots #5: Japans eten bij Okonomi/Osakana

Onlangs maakte ik mijn ultieme droomreis: een trip naar New York, langs álle culinaire hotspots die op mijn lijstje stonden. Sommige al jaren (Momofuku en Milkbar), sommige pas recentelijk toegevoegd (Wildair, Cosme). Het werd een reis om nooit meer te vergeten (één blik op mijn uitgedijde lijf en ik zit weer aan het pizzadeeg met boter bij Blanca). De leukste culinaire hotspots in NY deel ik graag met je, voor op je eigen New York-bucket list. Vandaag nummer 5: Japans eten bij Okonomi/Osakana.

Okonomi/Osakana

Er was eens… een Japanse vishandelaar die droomde van een eigen restaurant. Hij verkaste naar New York en begon in 2009 het piepkleine restaurantje Okonomi in Brooklyn, met maar 12 zitplekken. Het werd ongekend populair en er staan nu elke dag drommen mensen voor de deur. The end.

Maar voor ons begon het feest hier pas. Zie: bij Okonomi eet je de hele dag door een Japans ontbijt. Er is geen menu: ze serveren slechts dit Japanse ontbijt (ja ook als lunch!). Of nou ja, Japans: het is die stijl, maar de groenten komen van de lokale marktjes en de vis is gevangen in de Atlantische oceaan. Dus zeg maar Japans op z’n New Yorks (of andersom…).

DSC06295

Japans ontbijt: de hele dag door

Je mag wél kiezen uit de vis van de dag, bijvoorbeeld de fatty tuna belly of de zwaardvis (maar het zal je een worst wezen want alles is hier lekker: ik zou ze blind vertrouwen met mijn eerstgeborene).

‘s Avonds ontpopt Okonomi zich trouwens tot Yuji Ramen: een ramentent (voor wie Master of None heeft gezien op Netflix: daar eet Dev in s02e10) gespecialiseerd in mazemen (ramen met een saus ipv een bouillon).

Maar het ontbijt is al om van te huilen zo lekker. Bij je vis (die bijv. salt roasted of kelp cured is) krijg je misosoep, een perfect ei en een kommetje met verschillende soorten en texturen van rijst, afgetopt met iets vlezigs. Later bleken dit bonito flakes te zijn die de chefs gebruiken om dashi van te trekken, maar die daarna zijn gedroogd en fijngehakt. Geniaal lekker (en no waste mensen!). Van de pickles droom ik nog steeds, vooral de droppige soort die knotweed schijnt te heten, een naam die de Amerikanen vanzelfsprekend erg grappig vinden.


Dit bericht bekijken op Instagram

Een bericht gedeeld door Nancy van Batenburg (@nenznenz) op

Workshop ramen bij Osakana

Als we een dag later een andere chef bij Osakana spreken, blijkt hij die knotweed zelf te hebben geplukt in Brooklyn. The circle of life. Osakana (een straatje achter Okonomi/Yuji Ramen) is trouwens de viswinkel van dezelfde eigenaar, waar je de prachtigste vissoorten koopt en masterclasses kunt volgen. Deden wij ook: een lesje ramen maken (en dan vooral over de bouillon) en eentje over Japanse pickles. Té leuk.

Als je gaat, doe dan de groetjes aan Jonathan.

Okonomi/Yuji Ramen, 150 Ainslie St, Brooklyn

Osakana, 4903, 290 Graham Ave, Brooklyn

Okonomi Brooklyn NY

NEnz’s New York Hotspots #4: de beste hamburgers van New York

Onlangs maakte ik mijn ultieme droomreis: een trip naar New York, langs álle culinaire hotspots die op mijn lijstje stonden. Sommige al jaren (Momofuku en Milkbar), sommige pas recentelijk toegevoegd (Wildair, Cosme). Het werd een reis om nooit meer te vergeten (één blik op mijn uitgedijde lijf en ik zit weer aan het pizzadeeg met boter bij Blanca). De leukste culinaire hotspots in NY deel ik graag met je, voor op je eigen New York-bucket list. Vandaag nummer 4: de beste hamburgers van New York.

Wat ik zoek in een goede hamburger

Als je trek hebt in een burger, dan wil je ook een búrger. Geen bróódje hamburger, zoals ik onze Nederlandse exemplaren vaak noem. Ik wil in ieder geval geen dikke schijf rundvlees op een knapperige bol, met uienringen, jalapenos, paddenstoelen en andere folklore. Sterker nog: als ik die zie, frisbee ik die burger door de lucht.

Wat ik wil als ik zin heb in een burger, is zo’n exemplaar dat je helemaal samen kunt knijpen. Met dun, maar goed rund dat een blij leven heeft gehad, liefst met knapperige randjes.

Goede hamburgers New York

Smash burger

Een smash burger noemen ze dat ook wel; een benaming die staat voor de techniek waarmee deze burger aan z’n knapperigheid komt. Je pakt een homp op smaak gebracht gehakt, legt het op een hete plaat en drukt het met een paletmes plat. Die crispy bits die je dan krijgt, zijn to die for.

Verder wil ik alleen de bare essentials op mijn burger: sla, tomaat, pickles, wat saus en eventueel zo’n lekkere smelterd van een kaas (maar zonder mag ook).

Hamburger bij Burger Joint NY

Waar eet je de beste hamburgers in New York?

Na een leven vol altijd weer teleurstellende burgers, zette ik in New York mijn tanden in een burger van Shake Shack en… de tranen sprongen me bijna in de ogen. En dat van een burger van 6 dollar jongens, notabene van een burgerketen (de avond erna at ik bij driesterrenrestaurant Eleven Madison Park – mijn leven zit vol plot twists).

Overigens staat Shake Shack ook bekend als dé hamburgerketen van de East Coast in Amerika, waar In-N-Out Burger het hongerig publiek aan de West Coast voor z’n rekening neemt. Goed geregeld dus. Daarnaast is er ook nog een leuk linkje met Eleven Madison Park: Shake Shack is van restaurant mogul Danny Meyer, die ooit ook Eleven Madison Park oprichtte (inmiddels heeft hij het van de hand gedaan). Is het toch nog een beetje een sterrenburger.

Hebben we ook nog Burger Joint: een te gekke tent die verstopt zit achter een gordijntje in de lobby van Le Parker Meridien hotel op Manhattan. Je stapt het chique hotel binnen en denkt dat je verkeerd bent, tot een hotelmedewerker je samenzweerderig toelacht en zegt: “Pssst… you’re here for Burger Joint? It’s right behind the curtain. Don’t tell anyone.” Heb ik het stiekem toch verklapt…

Shake Shack
(diverse locaties door New York)

Burger Joint (in Le Parker Meridien hotel)
119 W 56th St, New York

Burger Joint NY

NEnz’s New York hotspots: Cosme

Onlangs maakte ik mijn ultieme droomreis: een trip naar New York, langs álle culinaire hotspots die op mijn lijstje stonden. Sommige al jaren (Momofuku en Milkbar), sommige pas recentelijk toegevoegd (Wildair, Cosme). Het werd een reis om nooit meer te vergeten (één blik op mijn uitgedijde lijf en ik zit weer aan het pizzadeeg met boter bij Blanca). De leukste culinaire hotspots in NY deel ik graag met je, voor op je eigen New York-bucket list. Vandaag nummer 3: restaurant Cosme in New York.

Vanaf het moment dat we besloten dat we naar New York zouden gaan, wist ik: ik wil daar goede taco’s eten. Waar Mexicaanse restaurants in Nederland toch vaak een kitscherig, folkloristisch gebeuren zijn, is Cosme in NYC alles wat je smaakpapillen nodig hebben in de zoektocht naar een perfecte taco. Chef Enrique Olvera bezat al een aantal restaurants in Mexico, waaronder het befaamde Pujol (Chef’s Table, s02e04). In NY opende hij later Cosme en Atla.

Duck carnitas bij Cosme

Restaurant Cosme in NY

Het eten bij Cosme is gebaseerd op de authentieke Mexicaanse keuken, maar speelt met tradities, moderniteit en authenticiteit. Zo gebruiken de chefs ingrediënten uit de omgeving in hun Mexicaanse gerechten en krijg je een keuken die niet alleen Mexicaans, maar toch ook heel New Yorks is.

Hier eet je tortillas die zó zacht zijn, dat je je gezicht erin wil begraven. Ik kon niet stoppen met ruiken aan de groene en blauwe tortillas, met een oorverdovende maisgeur.

Taco's bij Cosme in NY

Wat aten we bij Cosme?

Één van de lekkerste gerechten vonden wij de duck carnitas. Een grote blauwe pan met eend, gegaard in zijn eigen vet en kwistig bestrooid met groenten en kruiden, waarmee je zelf je tortillas belegt. Maar laat ook zeker ruimte over voor de corn husk meringue toe, gemaakt van de bladeren van de maiskolf. O, en vraag naar de ruime selectie aan Mezcal, want als er een plek is waar je die moet proberen, is het hier wel (onze ober kon er zó fascinerend over vertellen dat we hem tot Mezcal-professor hebben benoemd).

Tot onze verrassing verscheen er na het diner een brown paper bag op tafel met daarin de leftovers van onze duck carnitas. Die hebben we de volgende morgen stijlvol als ontbijt verorberd. Want ja: taco’s for breakfast, wie wordt daar nou níét blij van?!

Restaurant Cosme New York, 35 E 21st St, New York
Elke dag geopend voor lunch en diner
Reserveer online

NEnz’s New York Hotspots: Blanca in Brooklyn

Onlangs maakte ik mijn ultieme droomreis: een trip naar New York, langs álle culinaire hotspots die op mijn lijstje stonden. Sommige al jaren (Momofuku en Milkbar), sommige pas recentelijk toegevoegd (Wildair, Cosme). Het werd een reis om nooit meer te vergeten (één blik op mijn uitgedijde lijf en ik zit weer aan het pizzadeeg met boter bij Blanca). De leukste culinaire hotspots in NY deel ik graag met je, voor op je eigen New York-bucket list. Vandaag nummer 2: Restaurant Blanca in Brooklyn. 

Blanca in Brooklyn: net als Bourdain

NY highlight no. 2: Soms moet je jezelf knijpen omdat het niet beter lijkt te kunnen in het leven dan op dat moment. Dat had ik bij restaurant Blanca in Brooklyn.
Anthony Bourdain at hier jaren geleden samen met rapper Talib Kweli in een inmiddels stokoude aflevering van No Reservations (voor die hard fans: s08e18). Ik kan alleen maar zeggen: sla je spaarvarken stuk en maak (tijdig!) die reservering.

Achter punk-pizzeria Roberta’s in Brooklyn zit dit twee sterrenrestaurant verstopt. Je kunt er alleen komen via Roberta’s, mét een reservering. Het restaurant telt 12 krukken rondom een ruime keuken waarin 3 chefs op hun dooie akkertje staan te koken. Er is bijpassende wijn, bier & sake en Amy Winehouse, Prince en Hall & Oates liggen op de draaitafel.

Restaurant Blanca in Brooklyn

Het menu van Blanca

Blanca serveert een tasting menu met 17 gangen vol hemelse goedheden zoals maitake paddenstoel met nashi peer & uni, huisgemaakte pancetta en goddelijke agnolotti, gevuld met gecondenseerde melk.

Eten bij Blanca in NY

Maar wat me hier compleet in vervoering bracht, was het pizzadeeg met huisgemaakte boter. Zoiets ogenschijnlijk simpels dat het bijna lachwekkend is, maar uitgevoerd tot in perfectie en precies die sentimentele snaar rakend van elke lekkerbek. Hier geen luxe ingrediënten of garnerinkjes waar de chef zich achter kan verstoppen. Het is pizzadeeg, met de hand in stukken gescheurd, op een bordje, geflankeerd door een torentje boter. En dit dan ook nog als 11e gang serveren tijdens een 17 gangen tasting menu… dan moet je wel cojones hebben.

Als aan het einde van de avond ook nog een ‘bong’ met drank rondgaat, is de gekkigheid in deze sterrentent compleet. Sommige restaurants breken alle regels van fine dining en bepalen zelf de status quo. Hell yeah to that. ?

Restaurant Blanca (in Roberta’s): 261 Moore St, Brooklyn, NY 11206
Openingstijden: woensdag t/m zaterdag.
Tip: reserveer een paar weken van tevoren. 

Must-visit: Sea Salt Saloon, Utrecht

4_Sea-Salt-Saloon-Utrecht

Op een vrije zaterdag (en elke andere dag van de week trouwens ook… #alwayshungry) doe ik niets liever dan ergens lekker gaan lunchen. Het liefst ontdek ik dan ook meteen een nieuw tentje. Want hoewel je echt géén surpriseparty voor mij moet organiseren (ik dreig onmiddellijk je te zullen onterven…), laat ik me op culinair gebied wél heel graag verrassen.

Dé culinaire verrassing in de binnenstad van Utrecht is voor mij Sea Salt Saloon. Deze visbistro opende afgelopen jaar aan het Wed, op een gezellig en terrasrijk stukje aan de gracht. Je kunt hier zowel lunchen als dineren en als de zon schijnt, ga je lekker buiten op het stoepje zitten en mensen kijken.

Sea Salt Saloon wordt gerund door twee chefkoks die zichzelf “chefkoks met een korreltje zout” noemen. De rugzakken hebben ze: Rik de Jonge & Dieter Evens zijn allebei groot geworden door mentor en sterrenchef Jon Sistermans, van de vooraanstaande restaurants Wilhelminapark en Mariënhof. Na allebei hun eigen culinaire pad te hebben bewandeld, runnen ze nu samen Sea Salt Saloon waar je neerstrijkt voor heerlijke visgerechten zonder poespas. En met een explosie aan smaken.

Mijn absolute favoriete gerechtje hier is de ceviche van coquille met bloedsinaasappel, bataat, koriander en rode chilipeper. Met een fantastische olijfolie. Maar de twee andere ceviches op de kaart, o.a. zeebaars met tigermilk, avocado en rode ui en zalmceviche met gepofte maïs, zijn minstens zo goddelijk. Maar je kunt je smaakpapillen ook trakteren op scheermessen met groene kruiden, tomaat & knoflook, oesters of kreeft. Of ga all out en bestel het Sea Food Plateau met gerookte zalm, krabpoten, gestoomde makreel en krabsalade. Tevens eet je hier de beste kibbeling in the whole wide world. En natuurlijk is er altijd the catch of the day. Check hier het volledige menu om je alvast te verlekkeren.

Maak je feestmaal compleet met gin-tonics met zeekraal. En wat nou zo fijn is: je kunt ook een halve gin-tonic bestellen. Handig voor bij de lunch of als je nog moet rijden. Cheers to that!

9_Sea-Salt-Saloon-Utrecht

11_Sea-Salt-Saloon-Utrecht

5_Sea-Salt-Saloon-Utrecht

sea_salt_saloon_nenznet

heart-nenznetSea Salt Saloon

Wed 3
3512 JH Utrecht
030 234 0460
info@seasaltsaloon.nl

Foto’s: Nenz.net. Onderste foto: eigendom van Sea Salt Saloon. 

De leukste facebook-pagina

Must-visit: Valencia

nenznet_valencia

Ik kom heel graag in Valencia. Vooral omdat je er twee typen vakanties kunt combineren: de citytrip en de luie strandvakantie. Het strand is rustig; je ligt absoluut niet zij-aan-zij zoals een stel sardientjes in blik. Aan de boulevard zitten natuurlijk de gebruikelijke toeristische tapastenten, maar ook wat leuke restaurantjes en cocktailbars. Prima plek om een paar dagen te vertoeven! En begint het te kriebelen, dan neem je de metro, fiets, bus of taxi naar het centrum. Hieronder mijn favoriete plekjes in Valencia.

Aan het strand

Favoriet adresje aan het strand: Portolito. Voor ontbijt, lunch of diner. Bestel de Valenciaanse mosselen met venkel (de lekkerste die ik ooit heb gegeten!) of de octopus met zoete aardappel en geschaafde rauwe broccoli. Een welkome, frisse afwisseling na het vaak zware (ik noem een grote pan paella, ik noem gefrituurde tapas) Spaanse eten. Ze hebben hier trouwens ook een leuke cocktailkaart, met diverse soorten gin.

00009_Valencia_2016_nenznet

00011_Valencia_2016_nenznet

00012_Valencia_2016_nenznet

Het havengebied

Leuk als je aan het strand bent: lekker wandelen door het havengebied. Nog beter: huur een fiets!

00005_Valencia_2016_nenznet

00003_Valencia_2016_nenznet

00007_Valencia_2016_nenznet

Op de fiets

Typisch wat voor ons om op een dag waarop het 33 graden is te denken: “pfff, die relaxte metro met haar airconditioning, laten we fietsen huren om naar de stad te fietsen in de brandende zon, olé!” Bij Touristing Valencia aan zee hadden ze slechts nog twee kleine elektrische fietsjes te huur: een witte en een neon oranje. Die waren eigenlijk best blits! Dus die namen we. Ik kreeg tot mijn verrassing nog een rugzak met oplader voor de accu’s overhandigd (en dat was geen leuke verrassing – had ik al verteld dat het 33 graden was?) en daar gingen we: door het park waar vroeger de Turia stroomde, langs de Ciudad de las Artes y las Ciencias, richting de stad. En zoals het een échte vakantie betaamt, kregen mijn lief en ik natuurlijk een knallende echtelijke ruzie tijdens het fietsen. Want Spaanse fietspaden houden soms gewoon ineens op, waarna je alleen een vijfbaans autoweg voor je ziet waar ze 80 km per uur rijden. En in het centrum rijdt de helft van de Valenciaanse populatie op de autoweg en de andere helft over de stoep, buggy’s en gaten in de weg ontwijkend. Vriendlief gilde voortdurend: “Wat een SLECHT idee was dit!” waardoor mijn zen-state-of-mind aardig werd verstoord, maar als je ’t me nu vraagt vond ik het fietsen door Valencia eigenlijk een van de leukste dingen van de trip. Al moet ik volgende keer denk ik wel alleen.

00078_Valencia_2016_nenznet

00083_Valencia_2016_nenznet

De stad

Het centrum is perfect bereikbaar met de metro of, als je durft, met de fiets. En taxi’s zijn er ook genoeg: van de kust naar het centrum kost een ritje van 10 minuten ongeveer 8,- euro.

00044_Valencia_2016_nenznet

00022_Valencia_2016_nenznet

00025_Valencia_2016_nenznet

Vuelve Carolina

Dit vinden wij nou het meest relaxte, leukste en lekkerste restaurant van Valencia: Vuelve Carolina. Prijswinnende chef Quique Dacosta richtte dit restaurant in ónder zijn restaurant El Poblet, dat is bekroond met een Michelinster. Als je net als wij niet zo van de Michelin-poeha bent en gewoon teringlekker wil eten, maar dan wel relaxed op je Nikes, is Vuelve Carolina je go-to-adresje. De kaart bestaat uit tig kleine gerechtjes met invloeden uit zeer uiteenlopende wereldkeukens. Zie dan nog maar eens een weloverwogen keuze te maken! Aanraders: de gerookte scheermessen met kokosmelk, shizo & koriander, de iberico – uitgeserveerd op krantenpapier met een klein tangetje erbij, de sashimi van botervis, de venkelsalade met burrata en de gerookte bao met varkenswang, ooo jongens, de gerookte bao (zie filmpje).

00020_Valencia_2016_nenznet

00071_Valencia_2016_nenznet

00063_Valencia_2016_nenznet

00080_Valencia_2016_nenznet

00067_Valencia_2016_nenznet

Die bao was zó gruwelijk lekker, dat we er meteen nog een hebben besteld. 🙂

00066_Valencia_2016_nenznet

Winkelen

Toevallig werd me tijdens mijn trip in Valencia door iemand gevraagd: waar vind je leuke boetiekjes in de stad? Ik wist het eigenlijk niet. Tuurlijk: in het centrum vind je ook de Zara, Mango, Bershka, Stradivarius (ook weer een zusje van de clan), etcetera. Maar in die winkels krijg ik het op vakantie Spaans benauwd (pun not intended!). Daar heb je toch helemaal geen zin in als je in de vakantiestemming bent, om in de bekende ketens rond te gaan hangen?! Warenhuis El Corte Inglès vind ik altijd wel leuk om even te kijken, vooral op de afdeling met tassen en sjaals en in de grote supermarkt beneden. Toevallig ontdekte ik nu wat heerlijk rustige winkelstraatjes rondom de Carrer de Jorge Juan, gevuld met mooie, aparte boetiekjes met kleding, tassen, schoenen en superleuke papierwaren voor al je feestjes (Hascot Kids heet het, en ze hebben bijna alles van Meri Meri). Da’s nog eens leuk slenteren! Kom je meteen uit bij de Mercado de Colon: een supermooie overdekte hal met allemaal eettentjes waar je lekker een biertje of wijntje kunt drinken.

00052_Valencia_2016_nenznet

00058_Valencia_2016_nenznet

00057_Valencia_2016_nenznet

00062_Valencia_2016_nenznet

Het oude centrum

Het centrum van Valencia is niet heel erg móói, maar heeft wel karakter. Tussen de afgebrokkelde balkonnetjes sta je ineens oog in oog met een partij Game of Thrones-waardige deuren. Of muren met grappige kantelen. De geel- en oranjetinten van de pandjes zorgen voor een zonnig humeur.

00029_Valencia_2016_nenznet

00031_Valencia_2016_nenznet

00037_Valencia_2016_nenznet

00038_Valencia_2016_nenznet

00033_Valencia_2016_nenznet

00026_Valencia_2016_nenznet

Birra & Blues

Dit tentje heeft eigen biertjes op de tap, die allemaal een link hebben met een bepaalde muziekstroming. Superleuk! Moeilijk te weerstaan: het bierpakket voor thuis (maar dat past nevernooit in de koffer).

00040_Valencia_2016_nenznet

00042_Valencia_2016_nenznet

Gabbana Beach

Gabbana Beach is ons favoriete hotel aan de kust. Ja, het is wat gehorig want er zijn bijna elke avond feestjes, maar de kamers zijn superrelaxed met een heerlijke grote douche (met gekleurde led-verlichting die je zelf kunt besturen, dus je kunt hier elke dag discodouchen!) of riant bubbelbad met zeezicht. Bovendien schuifel je hier zó op je teenslippertjes het restaurant in, waar je ’s ochtends ontbijt met een cortado & pan con tomate terwijl Bob Marley je toezingt of ’s avonds een lekker visje of vleesje eet van de uitgebreide kaart. Mét een gin-tonic natuurlijk.

00077_Valencia_2016_nenznet

Sinds twee maanden is Gabbana Beach uitgebreid met bar Sunset Gabbana: hier hebben ze een uitgebreide cocktailkaart en komen ze je gin-tonic met veel omhaal aan je tafel bereiden. Op de kaart staan lekkere bites waar je altijd wel zin in hebt. De croquettas met aubergine zijn een aanrader, evenals de ribeye met papayasalade. Leun achterover in de loungekussens of wieg heen en weer in de schommelstoelen. Bij mooi weer gaan de zijkanten open, waardoor je half buiten zit. Ook leuk: de serveersters bij Sunset dragen grappige bloemenjurkjes en bijpassende Nike’s met Liberty-print.

00015_Valencia_2016_nenznet

00018_Valencia_2016_nenznet

00016_Valencia_2016_nenznet

00014_Valencia_2016_nenznet

Don’t worry, be lazy

En als je hier allemaal véél te lui voor bent doordat je de hele dag onder een parasolletje op een ligbedje op het strand hebt gelegen en helemaal rozig bent, kun je altijd nog gewoon frietjes eten in badjas op je hotelkamer…

00073_Valencia_2016_nenznet

De leukste facebook-pagina

Must-visit: Wes Anderson’s Bar Luce

Wes Anderson maakt films die een lust voor het oog zijn. Niet alleen vanuit het perspectief van wat-een-goede-film-zou-moeten-zijn, maar ook visueel is het een feest. Denk aan The Royal Tenenbaums, Moonrise Kingdom en The Grand Budapest Hotel (my fave!).

Het is knap als een regisseur zo’n eigen stijl neer kan zetten die ook nog helemaal klopt en die tot gevolg heeft dat je als kijker ineens padvinderskleding/een compleet Adidas-trainingspak/het kostuum + hoedje van een loopjongen wil dragen, for no particular reason. En die gebakjes uit The Grand Budapest Hotel, van de fictieve bakkerij Mendl’s… oh. my. god.

Het is dan ook niet zo verbazingwekkend dat iemand die zo visueel is ingesteld en die zulke mooie dingen kan creëren, een eigen café heeft geopend. In Bar Luce in Milaan kun je nu genieten van een americano & een panini porchetta of tartine dolci met een cocktail, Wes Anderson-style. Dat wordt suikerzakjes & servetjes jatten…

Hieronder Bar Luce door de ogen van instagrammers:

Let’s all give a round of applause to Wes Anderson. ??

Een foto die is geplaatst door Lauren Randolph (@laurenlemon) op

Midday cap #retro #barluce #wesanderson

Een foto die is geplaatst door Stephanie Guzman Diaz (@steph_d1022) op

#barluce #wesanderson #paris ????

Een foto die is geplaatst door Suzie Bender Creative (@suziebcreative) op

it sounds good #retrostyle #pressplay #music #barluce Een foto die is geplaatst door franci.spadafora (@ocialina) op

personal point of view #details #pink #wesanderson #wearprada #barluce @fondazioneprada

Een foto die is geplaatst door franci.spadafora (@ocialina) op

heart-nenznetBar Luce
Adres: Largo Isarco, 2, 20139 Milano, Italië
Telefoon: +39 02 5666 2611

nenznet fb2

Must-visit: mijn favoriete restaurants, bars en koffietenten in Parijs

ohlalaparis

Bij eten in Parijs denken de meeste mensen waarschijnlijk aan de traditionele Franse keuken. Zwaar, overdadig en klassiek. En aan de eindeloze stroom bistro’s, waarbij je aan de buitenkant eigenlijk nooit kunt zien of je een goede te pakken hebt. Maar Parijs heeft ook een hele andere culinaire kant. Want hier is de ‘bistronomie’ uitgevonden: kleine, lichte, gerechten met de kwaliteit zoals in een sterrenrestaurant, maar dan in een ongedwongen, laagdrempelige sfeer (bistro meets gastronomie). Dus geen obers in pak, gesteven linnen en klassieke muziek op de achtergrond; eerder jonge mensen (dikwijls met tattoos) op sneakers die gewoon lekker normaal doen. En soms zelfs hiphopmuziek door de speakers (I got ho’s in different area codes). Maar dan wel serieus goed eten. Supergoed eten. In dat soort restaurants voel ik me het meest thuis. Tijdens mijn laatste trip naar Parijs at ik mij dan ook letterlijk een weg door de stad.

Hieronder mijn Little Paris Black Book met de tofste eet-adressen:

Verjus

52 Rue de Richelieu

verjus_restaurant_paris_nenznet_2

Mijn lief had voor onze eerste avond in Parijs gereserveerd bij Verjus. Daar gingen we ’s avonds, met een noodgang want we waren een beetje aan de late kant – zoals altijd eigenlijk (dit lijkt een onzinnig detail, maar dit komt later in dit stuk nog terug, als het spannend wordt) – kriskras door de straten van Parijs. We moesten een soort passage door en daar, op een verhoging, zat Verjus. Toen we ervoor stonden dacht ik: ‘wat een oud pand!’. Toen we binnenkwamen, dacht ik: ‘wat een oud pand!’. Bovendien zag ik aan een deurklink een hart van riet hangen, waar ik een beetje door van slag raakte (ik heb een onverklaarbare aversie tegen hartvormige decoratie). Maar het werd een hele bijzonder ervaring. Het personeel – jong, enthousiast, allemaal perfect Engels sprekend – was erg leuk, de menukaart veelbelovend. Toen de avond viel en het donker werd, keek ik door het raam naar alle oude Parijse panden en dacht ik: ik zit hier, middenin Parijs, héél bijzonder eten te eten, wijn te drinken en Frans te doen. Alsof ik in een film zat. Gerechten zoals ik ze hier kreeg, heb ik nog nooit eerder gekregen. Kijk nou zelf op de foto’s hieronder: de borden zijn bijna surreëel opgemaakt. Een beetje donker en grillig ook. Met als USP die duivenklauw uiterst links. Ik heb een enorme hekel aan duiven, dus ik had er geen enkele moeite mee. Maar het lekkerst was toch wel de knolselderij – ja, knolselderij. Waar ik dus normaalgesproken helemaal niet van houd. Hier werd ik er op slag verliefd op.

dinner_verjus_restaurant_paris_nenznet

Boutique yam’Tcha

121 Rue Saint Honoré

yamtcha_boutique_paris_nenznet

Bij restaurant yam’Tcha combineren ze hun gerechten niet met bijpassende wijnen, maar met bijpassende theeën. Omdat het restaurant wegens succes uit zijn voegen is gegroeid, is het verkast naar een nieuwe locatie. De oude locatie is nu ingericht met een loket waar je bao’s (gestoomde, gevulde broodjes) kunt halen voor de lunch. Wil je liever even zitten, dan kun je plaatsnemen aan een lange houten tafel, in een ruimte die deels dienstdoet als winkel in Japanse theepotten. De bao’s zijn er in hartige en zoete varianten; wij gingen voor een klein tasting menu van vijf verschillende bao’s. Heel, heel lekker.

vscocam-photo-1

Bao!

Frenchie to Go

9 Rue du Nil

frenchietogo_parijs_nenznet

Hier zijn mijn lief en ik – serieus – elke ochtend gaan ontbijten. En soms ook lunchen. Om vervolgens ’s avonds aan de overkant te gaan dineren (daarover hieronder meer). Hier eet je een snelle hap, maar dan fun, een vleugje Amerikaans en f*cking goed. Denk aan de granola van ’t huis met fromage frais (ik heb het recept al eens met je gedeeld), het broodje pulled pork, oeufs benedict voor het ontbijt én, mijn absolute heilige graal: bacon scones. Ook fijn om mee te nemen in de Thalys terug naar huis.

frenchietogo_baconscone_nenznet

Romancing the scone…

Frenchie Bar à Vins

6, rue du Nil

frenchie_bar_a_vins_paris_nenznet

Echt, we waren niet weg te slaan uit de Rue du Nîl; hét straatje dat door chef Gregory Marchand is omgetoverd tot de lekkerste straat van Parijs. Zijn restaurant Frenchie is het populairste restaurant van de stad en het is dan ook vrij impossible om hier een tafeltje te krijgen. Tenzij de goden je gunstig gezind zijn; zo hadden mijn lief en ik twee jaar geleden het waanzinnige geluk dat we net buiten stonden toen de sommelier van Frenchie riep dat er een reservering was komen te vervallen en of er soms iemand een tafeltje wilde. Ik heb mijn lief nog nooit zo enthousiast en ad rem ‘ja!’ horen gillen. Naast het ‘gewone’ (en gewilde!) restaurant Frenchie en Frenchie to Go is er aan de overkant Frenchie’s Winebar – oftewel: Frenchie Bar à Vins. Hier nemen ze geen reserveringen aan: je moet gewoon zorgen dat je op tijd in de rij staat om een tafeltje te kunnen bemachtigen. Binnen is het druk en zit je zij aan zij met de Parisiens. Je bestelt een lekker wijntje (of een biertje, of iets anders) en één, twee of drie (of meer) kleine gerechtjes erbij terwijl P.I.M.P. van 50 Cent door de speakers schalt (de jongen die ons bediende: “Tonight it’s hiphop-night“). Gewoon, lekker nonchalant dus. Behalve dat het eten zó goed is, dat je smaakpapillen gaan dansen. Hier at ik de lekkerste gegrilde bloemkool ever. Gegrilde bloemkool? Ja, echt.

frenchie_bar_a_vins_cauliflower_nenznet
De bewuste bloemkool… zucht.

Spring

6 Rue Bailleul

spring_restaurant_paris_nenznet

Het vooroordeel dat alle Fransen chagrijnig en onaardig zijn, wordt bij Spring compleet teniet gedaan. dit personeel swingt, lacht en maakt grappen. Toen we hier binnenkwamen, begon de gastvrouw meteen drie octaven hoger te praten van enthousiasme; haar collega begon spontaan te miauwen. Pas na enkele seconden kregen we door waarom: ik droeg loafers met katten op de neus. Na afloop van het eten vroeg hij: “Did you enjoy? Did the kitties enjoy?”. “Yes, they’re purring right now”, zei ik. “Haha, you guys are funny!” zei de ober. Ik zag zelfs – omdat de keuken niet alleen open is, maar ook middenin het restaurant – dat de chef die de borden opmaakte, af en toe een dansje waagde van puur plezier. En dat straalt ook door op het eten. Zo kregen we als voorgerecht het meest perfecte bordje met felgekleurde bieten ever. “It even looks pretty when its finished!”, zei ik tegen de ober. “Yes, we always test our food to make sure the plate looks good even when it’s finished”, grapte hij. En laat me je dit vertellen: ik ben iemand die bieten nogal overrated vindt, maar de bieten met citrusdressing van Spring, daar droom ik nu nog steeds over.

dinner_spring_restaurant_paris_nenznet

Café Kitsuné

51 Galerie de Montpensier

cafe_kitsune_paris_nenznet

Als de drukte van de mensen en de stad je even teveel wordt, moet je even koffie gaan drinken bij Café Kitsuné. Dit is de koffiebar van het hippe Franse modemerk Kitsuné, gelegen in de achtertuin van Le Palais Royal. Hier zit je lekker relaxt in het park, tussen de lanen met bomen en de Parisiens die achter hun laptopje zitten te werken (ik zag een knappe Fransman die knap was tot het moment dat hij een onschuldig musje wegjoeg van het tafeltje naast hem – de bruut). Ze serveren hier trouwens naast koffietjes, sapjes en koekjes in de vorm van vossen (kitsune is het Japanse woord voor vos) ook een supermooie Matcha Latte. En die kom je niet overal tegen!

outside_cafe_kitsune_parijs

Marché des Enfants Rouges

39 Rue de Bretagne

marche_des_enfants_rouges_nenznet

Je zou er zó aan voorbij lopen, maar spot je een hek met daarop ‘Marché des Enfants Rouges’, middenin de Marais, ga er dan beslist binnen. Achter de muren bevindt zich namelijk een bruisende, kleurrijke markt vol met uitgestalde etenswaren, tafeltjes en eettentjes. Ik at hier twee jaar geleden bij een Japans tentje een waanzinnig lekkere bentobox met kip en veggies en die moest ik nu ook weer eten. ‘Even een snelle hap voordat we weer teruggaan richting koffers en de Thalys naar huis pakken’, dachten we. Het duurde dit keer alleen wel érg lang voordat said bentobox arriveerde. En de tijd tikte maar weg. En vriendlief kreeg het benauwd. En daardoor kreeg ik het ook benauwd. En toen kwam die bentobox toch. En toen hebben we ‘m binnen vijf minuten opgegeten. Om vervolgens met een noodgang door Parijs te racen richting hotel voor de koffers, toen richting metrohalte Les Halles en terwijl we onderweg waren, realiseerde ik opeens: oeps, dit wordt wel érg kantjeboord. Toen Les Halles ook nog volledig opgebroken bleek, waardoor we de ingang van de metrohalte niet konden vinden en de Parisiens erg twijfelachtig ‘ja je moet die kant op ja’, zeiden, begon zich bij mij zweet te vormen op plaatsen waar no man has ever sweated before. Goddank bleek die metro zich daar inderdaad te bevinden, kwam ‘ie er ook nog eens heel snel aan en propten we ons met koffers in de overvolle wagon (vraag: wat is het toch met die mensen die complete gegrilde maiskolven staan te eten in de metro? Een maiskolf is wel het laatste dat ik in een volle metro uit mijn vuistje zou willen eten. Na een mango dan). We hadden daarna nog een kwartier om over Gare du Nord te sprinten, richting de Thalys die natuurlijk op het állerlaatste perron stond en dan natuurlijk op een soort achterste gedeelte van dat perron en waarvan we natuurlijk de állerlaatste wagon moesten hebben. Maar we made it. En ik zou bijna willen zeggen dat die bentobox het waard was…

lemarchedesenfantsrouges_parijs_nenznet

nenznet fb2

Must-visit: Popelini in Parijs

001_popelini

Wat ik nu ga bekennen, gaat je waarschijnlijk verschrikt naar je hartstreek doen grijpen. Komt ‘ie: ik ben naar Parijs gegaan en heb geen macaron aangeraakt. Geenéén! Nul! Hoekandatnu? Wel, ik had er gewoon niet zo’n behoefte aan. Ja, geen idee hoe dat dan komt, maar het was gewoon zo. De gedachte aan macarons halen bij Ladurée of Pierre Hermé sparkte geen joy bij me (uitdrukking geleend van Marie Kondo). En ook op mijn laatste dagje in het Parijse, ging ik liever door de mooie Marais wandelen, dan in de rij met toeristen staan bij Ladurée aan de Rue Royale (ik moet wel zeggen dat ik een lucky bastard ben omdat mijn schoonzusje in juli nog een doosje macarons uit Parijs voor me heeft meegenomen, misschien heeft dat ook wel meegeholpen omdat ik daar nog even op kon teren).

Wel wilde ik dan graag even langs bij Popelini om aan mijn sweet fix te komen. Immers: Rachel Khoo is fan. En if it’s good enough for Rachel Khoo…
Popelini handelt in choux à la crème: een soort soesjes, met een heerlijke crèmevulling en een beetje glazuur erbovenop. En zo zijn de choux er in heel veel verschillende smaken: roos & framboos, zoute karamel, lychee, koffie, abrikoos & verbena, pistache en pure chocolade bijvoorbeeld. Ik vond ze zálig.

003_popelini

003_popelini_nenznet

002_popelini

popelini_marais_nenznet

(Ik weet eigenlijk niet waarom ik deze foto van Popelini heb gemaakt met mijn lief als model, daar hij liever zijn schoenen opeet dan taartjes, maar goed, hij staat er nou eenmaal)

heart-nenznetPopelini:
44 Rue des Martyrs en 29 Rue Debelleyme, Parijs
www.popelini.com

nenznet fb2

 

Must-visit: Happyhappyjoyjoy in Amsterdam

Schermafbeelding 2015-09-01 om 11.37.00

Het stond al even op mijn wensenlijstje: eten bij Happyhappyjoyjoy in Amsterdam, het nieuwe Aziatische restaurant van chefkok Julius Jaspers. Ik ben dol op Aziatisch street food en dan die naam (die is overigens afkomstig van de ‘Happyhappyjoyjoy-song‘ uit de tekenfilm ‘Ren&Stimpy’)… ik móest er gewoon heen. Bovendien wist ik dat ze hier ‘bao‘ op de kaart hebben staan, object of my obsession. Bao zijn kleine gestoomde, gevulde broodjes, vergelijkbaar met een bapao.

Bij Happyhappyjoyjoy was ik in bao-heaven, zo bleek afgelopen vrijdag, nadat ik mijn reisgezelschap een 38 minuten durende tocht te voet had laten afleggen door het centrum van Amsterdam (sorry jongens!). Die reisduur kán ermee te maken hebben gehad dat ik onderweg werd afgeleid door een aantal winkeltjes op de route…

Meteen bestelden we de bao met buikspek, komkommer, lente-ui en kimchi-mayo en de bao met pekingeend, hoisin-saus en wasabi-mayo. Intens geluk overspoelde ons. Ook de andere gerechtjes waren erg lekker, waarbij ik je de pho bo en de Vietnamese salade met grapefruit, krab, kip en pinda’s je beslist zou aanraden. Bestel er een verse kokosnoot bij, een potje thee of ramune met lycheesmaak.

De bediening vond ik hier verrassend vriendelijk, sociaal en attent. Na afloop kreeg ik zelfs de button met daarop een kommetje ramen van onze ober, omdat ik aangaf dat ik die zo leuk vond.

happyhappyjoyjoy_amsterdam

Schermafbeelding 2015-09-01 om 11.37.21

happyhappyjoyjoy_saus

Happyhappyjoyjoy_design

heart-nenznetMust-visit dus: Happyhappyjoyjoy, Bilderdijkstraat 158 hs in Amsterdam.

Check ook de site voor het menu en om te reserveren: www.happyhappyjoyjoy.asia

nenznet fb2