Omdat niets een mens zo goed doet als even onbeschaamd in je onderbroek, op je glittersokken, of met de bezem als danspartner door de kamer dansen, deel ik regelmatig een dans-in-je-onderbroek-door-de-kamer-plaat met je.

Anderson .Paak liet mij afgelopen weekend en plein public onbeschaamd dansen (don’t worry: niet in onderbroek) tijdens het North Sea Jazz Festival. Ik had niet eens door dat er camera’s rondcirkelden, waardoor ik later ook nog eens dansend was te zien tijdens een uitzending van NPO 3 (don’t worry: het was even met je ogen knipperen en klaar). Mijn vader smste: ‘Ik zag je net hossen bij Anderson Paaks’. Hossen dus. That is how I roll.

Los daarvan: deze editie van het NSJ telde voor mij vele, vele hoogtepunten, maar Anderson’s optreden krijgt van mij de nummer één notering in het lijstje van overweldigend goede muziek & optredens van afgelopen weekend (en afgelopen jaar!). Vol energie liet hij ons drie kwartier dansen, onze armen in de lucht zwaaien, al onze zorgen vergeten en onvervalste levenslust door de zaal stromen. Hadden we eerst nog de balen dat zijn optreden was ingekort van een uur naar drie kwartier; hier leerden we een belangrijke les: het gaat niet om kwantiteit, maar om kwaliteit. Zeker als de muziek zó goed is, dat je ervan móet dansen.

Foto door andjustinforall / Visual Mixtape.net