Poppetjes in mijn ogen

Lolimarie

Deze blogpost is op het randje. Want hier was en is het nog altijd een rammelende-eierstok-vrije zone. Niet dat ik iets heb tegen de kleinsten op deze wereld of het baren ervan (hoewel ik leukere hobby's kan bedenken), maar Planeet Baby heeft mij (nog) niet bereikt. Dus dat we het nu over poppen gaan hebben, wil niet zeggen dat het hek nu van de dam is.

En trouwens; Paul Smith zegt altijd dat je overal inspiratie uit kunt halen, dus we scharen dit maar even in die categorie.

Soms (of eigenlijk: vaak) voel ik mij net een klein kind. Dat wil zeggen: ik betrap mijzelf er af en toe op de smaak van een klein kind te hebben. Ik hou ook van sneakers met grote teddyberenhoofden, van jurken met een all-over print van katten, van olifanten aan een ketting (maar hee: als Prada met bananen de blits kan maken, valt het met mij vast ook wel mee). En nu dan het volgende waardoor ik aan mijn volwassenheid ga twijfelen: deze poppen van Lori Marie. Waarom ik ze precies zo leuk vind; ik zou het u niet kunnen vertellen. Maar ik heb sowieso een zwak voor alle poppensoorten waarbij ook aan onze multiculturele medemens is gedacht. Trek ze dan ook nog een glitterlegging aan, een hippe jaren ’70 verentooi en accessoires als een gitaar of een kat en de poppetjes in mijn ogen lichten op.

Het is jammer dat het hele universum mij tegenwerkt als het op de geboorte van nichtjes in mijn familie aankomt: ik heb alleen maar neefjes (en dat terwijl ik so much love & Hello Kitty-spullen in de aanbieding heb!). Met computers, auto’s en Lego spelende neefjes. Want anders zouden ze zooo deze poppen van Tante NEnz krijgen. Ben jij wel gezegend met bloedjes van nichtjes? Check dan de site van Lori Marie. Zucht.

Love nenz

One comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *