Vanmiddag moest ik even met mijn kleine katertje naar de dierenarts. Jep, hij moest weer een prik. Nietsvermoedend lag hij languit te snurken op mijn bed, toen ik hem op brute wijze moest losrukken uit zijn droom en in zijn reismand moest zien te proppen. Zie dat maar eens te doen met een dertienjarige kat en een reismand uit het jaar dat hij geboren werd. Bovendien vond hij het noodzakelijk om de gehele weg naar de dierenarts in de auto te lopen jammeren. Ik zou juist denken: “Fun! Eens een keer een ander uitzicht dan de overbuurman in zijn hotpants!” Maar goed, hij dacht er duidelijk anders over.
Bij de dierenarts aangekomen bleek er een enorme rottweiler in de wachtkamer te zitten, dus hebben we zijn reismand maar met de ‘raamkant’ naar een muur toe gezet. Anders had hij waarschijnlijk ter plekke een hartstilstand gekregen.
Even later op de behandeltafel kwam de dierenarts tot de conclusie dat mijn lieve katertje een aandoening aan zijn oogjes heeft. Zijn oogleden krullen naar binnen toe, waardoor zijn hoornvlies beschadigd raakt. En dus moet hij een operatie ondergaan, anders raakt zijn hoornvlies dusdanig geïrriteerd dat hij blind wordt. En zoals mijn moeder al zei: “Tja, en een blindengeleidenhond is dan natuulijk ook geen optie.” Bovendien heb ik niet het volledige vertrouwen in zijn coördinatievermogen, want hij stort regelmatig van mijn bed af.
Een operatie dus. Aanstaande maandag moet hij nu onder het mes. Waarna hij tien dagen lang met een lampenkap om zijn koppie moet lopen. Mijn arme, lieve katje. Gelukkig ben ik daar om hem te vertroetelen met brokjes en geknuffel. Én hij kan zijn mooie kattenbeenwarmertjes aan, die hij laatst gewonnen heeft op www.glamgirl.nl. Dan heeft ‘ie misschien wel een lampenkap om, maar fashionable is ‘ie zeker…
La musica: Knocks me off my feet – Stevie Wonder
Nieuw hier? Lees meer over '
13 Comments